این بقعه شامل بنای کوچکی با ۲ اتاق و یک ایوان است. داخل یکی از اتاق‌ها ضریح چوبی ساده‌ای قرار دارد. نسب امامزاده عقیل(ع) به امام «زین‌العابدین» (ع) می‌رسد. این امامزاده گنبد و مناره ندارد و سقف آن به سبک خانه‌های مناطق شمالی کشور به‌صورت شیروانی با چوب و سفال ساخته شده است. در کناره‌های این بقعه، سنگ مزارهایی از سده دهم و یازدهم به چشم می‌خورد که دکتر «منوچهر ستوده» موفق شده است تا کتیبه برخی از این سنگ‌ها را بخواند و ثبت و ضبط کند. گفته می‌شود در گذشته، در جوار بنای امامزاده، استخر کوچکی وجود داشت که آب دره برای آبیاری درختان میوه و زمین‌های اطراف در آن جمع می‌شد.
برای رفتن به این امامزاده باید پس از گذر از «کن» و سولقان و دوراهی امامزاده «داود» (ع) ـ «سنگان»، نرسیده به روستای سنگان به سمت راست جاده که یک مسیر فرعی با تابلوی امامزاده عقیل(ع) است، طی مسیر کرده و با پیمودن ۲ تا ۳ کیلومتر مسیر خاکی به دشت مزرا و امامزاده رسید. بقعه امامزاده عقیل(ع) بیش از ۸۰۰ سال قدمت دارد و به سبب واقع شدن آن در مکان صعب‌العبور، تعداد زائران آن بسیار کم است و بیشترین زائران آن کوهنوردانند.
نظر شما